கவிதைகள் ஜனகப்பிரியா

ஒன்றும் செய்ய இயலாது
மனம் பூட்டிய மாளிகை
புற்களிடை மறை படித்துறை
படிஇடை வாழ் விஷ ஊர்வன
நீரற்ற தெப்பத்துள்
தோண்டுகிறது நினைவு
மலர் இருந்த கூடையும்
மது இருந்த குவளையும்
மார்பணிந்த கச்சையும்
எப்போ தற்றது பார்வை
எதன்வழி யேகிற் றாற்றல்
எவ்வாறழிந்தது தொடர்ச்சி
புனல் வெளி துயில் இருளே
ஊழின் திசைவழி உலவியபோதா
பறவை உரைமொழி கேட்டு
கோட்டைப் பிளவினுள் வளர்ஆல்
ஒளி உமிழ்ந்த காலா
இன்றும் தேவை சிலருக்கு
சிறையினுள்ளும் சிம்மாசனம்
உருக்குலைந்த முகப்பின் மேலும்
பறக்கின்ற கொடி நினைவு.